Foetale bewaking intra partum: van stethoscoop naar ST-analyse van het ecg

Abstract

Intra-partumbewaking van de bedreigde foetus vindt sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw plaats door middel van continue registratie van de foetale hartfrequentie, tezamen met de registratie van de uterusactiviteit (cardiotocogram; CTG). • Zonder extra bewakingstechnieken leidt CTG-beoordeling echter tot onnodige interventies vanwege het grote aantal foutpositieve registraties. • Microbloedonderzoek uit het voorliggende deel van de foetus leidt tot een reductie van het aantal foutpositieve CTG-registraties, maar men past dit weinig toe. • Geautomatiseerde ST-analyse van het foetale ecg met behulp van het STAN-apparaat, in combinatie met het visueel beoordeelde CTG, leidt mogelijk tot minder metabole acidose bij de geboorte, minder interventies en minder microbloedonderzoeken. • De STAN-methode lijkt, ondanks het nadeel van grote inter- en intraobservervariatie bij de visuele interpretatie van het CTG, een aanvulling voor de kliniek = Since the 1970s, intrapartum monitoring of the distressed foetus has been managed by continuous registration of the foetal heart rate, together with uterine activity (cardiotocogram; CTG). Use of CTG without additional foetal information leads to unnecessary interventions because of the high number of false-positive signals.Foetal blood sampling (FBS) is a solution to this problem, but is not always consistently carried out. Automated ST analysis of the foetal electrocardiogram (STAN method), combined with the CTG, may lead to reduction of metabolic acidosis, fewer interventions and fewer foetal blood samples. A disadvantage of application of the STAN method is that it is based on visual interpretation of the CTG, with large inter- and intraobserver variability. In spite of this shortcoming the method may be promising.